Parafia farna

Ks. Władysław Kret

Parafia farna w Bieczu w latach 2001 – 2011

Królewskie miasto Biecz które w 2007 r. przeżywało 750- lecie swojej lokacji posiada niezwykle bogatą przeszłość zapisaną aktywnością wielu wybitnych osób oraz zawartą w wytworach architektury i sztuki. Do najbardziej zasłużonych osób należy rodak biecki ks. biskup Marcin Kromer, kilku proboszczów pracujących w Bieczu, Stanisław Wyspiański, Wacław Potocki, Jan Matejko, grupy rzemieślników zrzeszone w cechach oraz wybitni obywatele tego miasta. Najbardziej cenne zabytki materialne miasta to średniowieczna świątynia z dzwonnicą, plebania, szpital Św. Ducha oraz renesansowa wieża miejska, klasztor OO. Reformatów i Gród miejski.

W mieście tym funkcjonuje parafia Bożego Ciała, która kilkakrotnie w swojej wielowiekowej działalności zmieniała przynależność diecezjalną i terytorialną. Obecnie od 1992 r. należy do diecezji rzeszowskiej a większe zmiany terytorialne dokonały się w 1999 r. Wtedy to z parafii Bożego Ciała wydzielono nową parafię św. Anny obsługiwaną przez OO. Reformatów. W 2004 r. do powstałej parafii Klęczany włączono 80 kolejnych domów. W wyniku tych zmian do parafii Bożego Ciała należy część miasta Biecza oraz wioski Strzeszyn i Korczyna z liczbą parafian sięgającą ok. 3 000 wiernych.

Świątynia parafialna, zabudowania plebańskie oraz szpital Św. Ducha

Sercem każdej wspólnoty parafialnej jest świątynia w której obecny jest Żywy i Osobowy Bóg. W niej koncentruje się życie liturgiczne i sakramentalne wspólnoty parafialnej i dlatego wymaga ona nieustannych zabiegów, pielęgnacyjnych. W związku z podziałem parafii i zmniejszonej liczby wiernych uczęszczających do świątyni zmodernizowane zostało prezbiterium kościoła. W 2002 r. został wykonany z drzewa dębowego ołtarz soborowy z płaskorzeźbą przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę wraz z ambonkami. Całość została umieszczona na drewnianym podeście. Uzyskano w ten sposób większą przestrzeń potrzebną dla celów liturgicznych oraz ujednolicono wyposażenie prezbiterium składające się głównie z elementów drewnianych. Poświęcenia nowego ołtarza dokonał ks. biskup Kazimierz Górny w dniu 4 V 2002 r.. W celu wyeksponowania bogactwa ołtarza głównego, stalli oraz polichromii prezbiterium w 2002 r. zostały zamontowane cztery nowoczesne reflektory, które ukazały w całej pełni bogactwo wyposażenia tej części kościoła. W 2003 r. z tych samych racji został przesunięty na środek świątyni główny żyrandol znajdujący się dotychczas w tylnej części kościoła. W 2005 r. wymienione zostało nagłośnienie świątyni, a w 2009 r. zainstalowany ekran elektroniczny do wyświetlania pieśni religijnych.

Ołtarze boczne znajdujące się w świątyni od wielu lat nie były poddawane zabiegom konserwatorskim dlatego na przywrócenie im dawnej świetności oraz zabezpieczeniu dla przyszłych pokoleń został położony główny akcent troski ks. proboszcza. W 2002 r. został odrestaurowany późnorenesansowy, bogato złocony z ornamentyką roślinną i okuciową ołtarz poświęcony Matce Boskiej Różańcowej. Jest on trójosiowy, z jednokondygnacyjnym retabulum opartym na niskiej predelli z wydatnym dwukondygnacyjnym szczytem. Retabulum i dolna część kondygnacji rozczłonkowana czterema kolumnami. W polach bocznych wnęki muszlowe z rzeźbami św. Stanisława i św. Wojciecha, a w retabulum św. Andrzeja i św. Wawrzyńca. W polu środkowym nastawy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z XVIII w. Szczyt zwieńczony postacią nieznanego świętego. Nastawa i obie kondygnacje szczytu ujęte są ozdobnymi skrzydłami. W szczycie medaliony i półmedaliony z malowanymi głowami świętych. W predelli płaskorzeźba zaśnięcia Matki Boskiej. Obok ołtarza Matki Boskiej zawieszony jest obraz Madonny z Dzieciątkiem z drugiej połowy XVI w., w typie bizantyńskim. Ponownego poświęcenia ołtarza dokonał w 2002 r. podczas odpustu Matki Boskiej Różańcowej ks. Adam Stanaszek rezydent w Krygu. Obok ołtarza Matki Boskiej został zawieszony portret Sługi Bożego Jana Pawła II malowany na płótnie przez malarza Michała Pazizina, którego poświęcenia dokonał podczas Mszy św. 8 IV 2005 r. jego ofiarodawca ks. Proboszcz.

Kolejny ołtarz rokokowy z 2 połowy XVIII w., z obrazem Michała Archanioła depczącego szatana został odnowiony w 2003 r. Jest jednoosiowy, złożony z sarkofagowej mensy, retabulum wraz z ozdobnym szczytem zwieńczonym glorią; po bokach znajdują się wydatne spływy. W polu środkowym umieszczone są XVIII-wieczne obrazy św. Michała Archanioła a na zwieńczeniu Matki Boskiej z Dzieciątkiem, tzw. Madonny Sobieskiego. Na ścianie kaplicy umieszczony jest obraz św. Barbary z tego ołtarza. Ponownego poświęcenia dokonał podczas odpustu parafialnego świętych Piotra i Pawła ks. Czesław Stanaszek proboszcz z Krygu. W 2004 r. odnowiony został ołtarz późnorenesansowy, bogato złocony, poświęcony św. Annie. Jest trójosiowy, z retabulum jednokondygnacyjnym wspartym na niskiej predelli, zwieńczone trójosiowym, jednokondygnacyjnym szczytem. Mensa murowana w kształcie skrzyni. Retabulum i szczyt rozczłonkowane są czterema kolumnami. W polu środkowym obraz z XVII w. przedstawiający św. Anny nauczającej Maryję, a na zasuwie św. Teresę z Avilla. W polach bocznych wnęki muszlowe z rzeźbami św. Piotra i św. Pawła. Wyżej, w medalionach Ojcowie Kościoła. Ponad polem kartusz z literami S.A. W predelli płaskorzeźba ze sceną pokłonu Trzech Króli. W polu środkowym szczytu obraz Boga Ojca z XVII w. W polach bocznych we wnękach muszlowych rzeźby św. Barbary i św. Elżbiety. Szczyt wieńczą rzeźby diakona i dwóch biskupów. Ponownie poświęcił go 2005 r. ks. biskup Edward Białogłowski. z okazji rozpoczęcia adoracji Najświętszego Sakramentu w diecezji rzeszowskiej. W 2005 r. została odnowiona wczesnobarokowa belka tęczowa z grupą pasji, ukazująca Chrystusa na krzyżu oraz dwóch łotrów po bokach. Pod krzyżem znajdują się postacie Maryi, św. Jana, rycerza Longinusa przebijającego bok Chrystusa oraz postać klęczącej Marii Magdaleny. Na belce znajduje się napis „Christvs Dominnvs Factvs est pro nobis obediens vsqve AD Mortem MDC XXXIX”. Obok belki tęczowej zawieszone jest, datowane na XVII w., zwieńczenie dawnego sakramentarium w kształcie dwukondygnacyjnego, ażurowego tempietto, zakończonego koroną z krzyżem. W 2006 r. została dokończona restauracja ołtarza renesansowego z 1616 r., w kaplicy Kromera. Jest on jednoosiowy składający się z predelli, nastawy oraz szczytu. Mensa jest późniejsza, a antepedium z XX w. W nastawie znajduje się krzyż z połowy XVII w., przeniesiony z ołtarza głównego. Umieszczony jest na tle obrazu przedstawiającego krajobraz i jest ujęty po bokach jońskimi kolumnami, podtrzymującymi belkowanie ze szczytem w kształcie rozerwanego trójkąta. W szczycie znajdują się rzeźby Matki Boskiej oraz św. Stanisława i św. Krzysztofa. Ponadto ozdobny kartusz z herbami Strzemie, Habdank, Starykoń oraz infuła biskupia z literami SSAT. W predelli, ujętej po bokach uskrzydlonymi główkami aniołów scena z Drogi Krzyżowej, której uczestnicy występują w strojach polskich. W 2008r. został odrestaurowany ołtarz poświęcony św. Janowi Kantemu jako wotum wdzięczności trzech kapłanów pracujących w Bieczu za zdobyte tytuły naukowe. Jest on jednoosiowy i jednokondygnacyjny, uszaty. Nie posiada antepedium. Po obu stronach mensy umieszczone są drewniane bazy. Powyżej predella z namalowaną sceną Pokłonu Trzech Króli. Ponad predellą widnieje obraz z 1670 r. przedstawiający świętego, który stoi przed ołtarzem, modli się i patrzy w niebo. Powyżej postaci namalowane są skrzydlate aniołki z wieńcami laurowymi i Matka Boska z Jezusem. Obraz zakończony jest półkoliście i przedstawia szczyt baldachimu w kształcie parasola. Po obu stronach znajdują się kolumny ze złoconymi kapitelami korynckimi, które oplata wić roślinna. Po obu stronach obrazu Jana Kantego znajdują się rzeźby przedstawiające kobiece postaci świętych, umieszczone na barokowych wspornikach. Szczyt ołtarza wieńczy postać św. Kazimierza. Ponownego poświęcenia dokonał ks. prof. Józef Mandziuk. W 2011 r. został odnowiony ołtarz neogotycki z 1870 r. wraz z siedemnastowiecznym obrazem „Ecce Homo”, którego dokument z 1767 r. trzykrotnie określa mianem, „cudowny”.

Oprócz ołtarzy troską konserwatorską objęte zostały również inne cenne sprzęty kościelne. Z inicjatywy Grupy Misyjnej w ciągu kilku lat zostały odnowione cztery feretrony; dwa duże z figurami Pana Jezusa i Matki Boskiej oraz dwa mniejsze z figurami Matki Boskiej i św. Józefa. Ponadto wspólnie z Sodalicją św. Jadwigi Królowej w 2010 r. krzyż z drugiej połowy XVII w. zawieszony przy bocznym wejściu do świątyni od strony północnej. Rzeźba przedstawia zmarłego Chrystusa z zamkniętymi oczami i rozchylonymi ustami z głową opuszczoną na prawe ramie. Na głowie drewniana korona cierniowa. Ciało jest mocno napięte a z przebitych rąk i boku spływa krew. Zawieszony na prawym boku Chrystusa aniołek zbiera tę krew do kielicha. Wyżej Chrystusa znajduje się tablica z napisem „Jezus Nazareński Król Żydowski. Zmiłuj się nad nami. Wstał Triumfalny. Niech nas broni od wszystkiego złego. A.D.1717”. W 2008 r. odnowiony został drewniany, dębowy pulpit muzyczny w kształcie skrzyni na planie kwadratu z drzwiczkami, wykonany w 1633 r.. Składa się z on z dwóch części; dolnej, większej w kształcie odwróconego trapezu, płaskorzeźbionej oraz górnej, w kształcie mniejszego trapezu zwężającego się ku górze, płaskorzeźbionej i polichromowanej. W górnej części znajdują się postacie św. Wawrzyńca i św. Andrzeja oraz dekoracja geometryczna w postaci przeplatających się symetrycznie liści, rocaillów i ślimacznic. W jego dolnej części znajdują się płaskorzeźby muzykantów w strojach polskich z epoki wraz z instrumentami. Na drzwiach przedstawieni są św. Piotr i św. Paweł. W 2009 r. odnawiane zostały dwa barokowe świeczniki paschalne oraz podstawa trzeciego, na której zamontowany jest krzyż.

W 2006 r. w związku ze sprowadzeniem relikwii św. Jadwigi Królowej zostało odnowione Oratorium noszące jej imię, które w ostatnich latach spełniało funkcję magazynu. Zostały odczyszczone i zabezpieczone elementy kamienne, wykonana została instalacja elektryczna i zawieszone dwa żyrandole. Na cegle ułożony został podest drewniany z zachowaniem widoczności tzw. „palcówki” średniowiecznej a w oknach wstawiono dodatkowe szyby. Na podeście ustawione zostały pamiątkowe eksponaty, z których najcenniejsze to; krzyż z XIV w., szafka liturgiczna z 1487r., księgi liturgiczne, ornaty, kilka odnowionych rzeźb, lichtarze z XVII, XVIII i XIX w. oraz feretron z obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej tłoczony na skórze. W Oratorium znajdują się również relikwie św. Jadwigi oraz sztandar Sodalicji św. Jadwigi Królowej z Biecza. Drobnym zabiegom remontowym poddane zostały również 22 głosowe organy z 1898 r. wykonane w firmie Śliwińskiego we Lwowie. W 2003 r. organiści Jonasz i Dawid Bochenek wykonali czyszczenie i częściową naprawę elementów organowych. Natomiast w 2006 r. został przeprowadzony mały remont organów wraz z zakupem nowej dmuchawy, przeprowadzony przez Marka Gąsiora z Tarnowca przy pomocy Jonasza Bochenka. W 2005 r. na potrzeby spowiedzi parafialnych zostało wykonane sześć przenośnych konfesjonałów a rok później konfesjonał stały wykonany z drewna dębowego i dwa katafalki dla celów pogrzebowych. W 2007 r. zainstalowane zostały dębowe balaski oddzielające prezbiterium od pozostałej części kościoła w celu umożliwienia osobom starszym przyjmowanie w dni powszednie komunii świętej w pozycji klęczącej. W 2008 r. został wykonany podest kamienny pod średniowieczną chrzcielnicę.

W 2001 i 2010 r. została odmalowana zakrystia w której przechowuje się naczynia i szaty liturgiczne. W 2005 i 2006 r. w pracowni złotniczej w Krakowie zostały poddane renowacji trzy monstrancje, z których najcenniejsza jest barokowo-rokokowo-klasycystyczna. Ponadto dwa kielichy mszalne i trzy puszki na komunikanty. Na rzecz parafii ofiarowany został przez ks. Zbigniewa Ryznara nowy kielich mszalny i relikwiarz na relikwie Krzyża Świętego, a przez ks. proboszcza kielich mszalny z okazji 25 lecia kapłaństwa. Oprócz tego dzieci i młodzież każdego roku składały jako dar ołtarza ornaty lub inne przedmioty pomocne w sprawowaniu liturgii. W 2007 r. zakupione zostały trzy ornaty zielone, trzy fioletowe i pięć złotych oraz trzy złote ornaty gotyckie. W 2009 r. zakupione zostało 5 ornatów maryjnych. Dla zabezpieczenia naczyń liturgicznych w 2005 r. została zakupiona i umieszczona w zakrystii szafa pancerna, a w następnym wymieniona została tablica rozdzielcza i założono dodatkowe okna.

Świątynia z zewnątrz wymaga pilnej konserwacji, gdyż wielowiekowe działania atmosferyczne poczyniły znaczne szkody w substancji muru, jak też wzmożony ruch ciężkich pojazdów przejeżdżających obok świątyni. W 2004 r. ze szczytu świątyni spadła na ziemię część kamiennej sterczyny. Podjęto również inne, mniej kosztowne prace mające na celu poprawę stanu obiektu. W 2002 i 2010 r. kilka drzew, których opadające liście blokowały swobodny odpływ wód deszczowych, a spadające gałęzie zagrażały znajdującym się pod drzewami figurom Apostołów zostało usuniętych lub poddanych zabiegom pielęgnacyjnym. Na ich miejsce zasadzono klony o pokroju kulistym. W 2002 r. parafia zakupiła siedem reflektorów, których światło dało niezwykle ciekawy efekt wizualny szczególnie od strony Gorlic. W 2006 r. zostały wymienione zniszczone schody wejściowe do świątyni od strony północnej. W 2007 r. została zamontowana w kościele krata żelazna przy wejściu bocznym od strony południowej, aby umożliwić wentylację kościoła oraz jako dodatkowe zabezpieczenie. W związku z kradzieżami w 2008 r. został zainstalowany monitoring wewnątrz i na zewnątrz świątyni oraz unowocześniony istniejący system alarmowy. W 2007 r. w wyniku wichury została uszkodzona blacha na prezbiterium kościoła. Ogromnym wysiłkiem finansowym parafian nowa blacha miedziana została położona w 2009 r..

Przy kościele znajduje się średniowieczna dzwonnica w której wnętrzu w 2002 r. wykonana została instalacja elektryczna a w kopule zamontowano dodatkowe oświetlenie. W 2006 r. w drzwiach dzwonnicy została zainstalowana żelazna krata, aby w porze letniej umożliwić lepszą wentylację. Kilkakrotnie również remontowany był mechanizm poruszający dzwony kościelne. Przy dzwonnicy znajduje się kaplica św. Barbary, która w 2003 r. po odpowiednim przygotowaniu została przeznaczona na dom przedpogrzebowy. Całość została odmalowana, wstawione zostały ławki oraz katafalk. Dzięki temu wierni mogą gromadzić się wokół ciała zmarłej osoby, odmawiać różaniec i koronkę do Miłosierdzia Bożego, a jednocześnie korzystać z sakramentu pojednania oraz uczestniczyć w Mszy św. w kolegiacie. Kaplica wymaga gruntownego remontu, ale na razie w 2009 r. zostało wymienione pokrycie dachowe na blachę miedzianą. Na cmentarzu komunalnym znajduje się kaplica parafialna. Tam odprawiana jest Msza św. w dniu Wszystkich Świętych. W 2005 r. znajdujące się w niej ławki drewniane zostały zabezpieczone środkami owadobójczymi oraz unowocześniono nagłośnienie.

Plebania została wybudowana pod koniec lat 30–tych XX w. W 2002 r. gruntowny remont przeszło sześć łazienek z częściową wymianą rur wodnych i kanalizacyjnych, położeniem nowych płytek i montażem urządzeń sanitarnych. Na plebani zostało wymienione centralne ogrzewanie, a całość odmalowana. W 2003 r. zostały założone kraty w oknach na parterze plebani oraz wymieniona siatka ogrodzeniowa. W 2004 r. została ułożona dalsza część kostki granitowej między kościołem a plebanią. W 2004 r. został zakupiony duży stół do jadalni, a w 2005 r. została wykonana wentylacja piwnic budynku. W 2005 r. odmalowany został dach na plebani oraz kuchnia do której zakupiono nowe wyposażenie. W 2006 r. zostały wykonane i założone dębowe drzwi do plebani od strony garaży oraz osłona przed deszczem. W 2007 r. nastąpiła wymiana dziewięciu okien na piętrze plebani. W 2008 r. wykonane zostało poszerzenie miejsca postojowego a w następnym ułożono dalszy ciąg kostki przed plebanią. Obok plebani znajduje się średniowieczna plebania, która wymaga gruntownego remontu. Z drugiej strony plebani znajduje się budynek służący niegdyś do wykonywania w nim prac konserwatorskich. W 2003 r. przeprowadzony został w nim drobny remont. Po wyburzeniu jednej ze ścianek oraz ułożeniu płytek powstała sala na spotkania duszpasterskie. Urządzona została w niej również czytelnia czasopism religijnych.

Oprócz pracy duszpasterskiej ks. biskup Kazimierz Górny wyznaczył ks. proboszczowi zadanie rewitalizacji średniowiecznego szpitala Św. Ducha w Bieczu. W tym bowiem mieście w 1395 r. Jadwiga – król Polski widząc potrzebę stałej troski o ludzi biednych i potrzebujących zatwierdziła na wniosek rajców budowę dla nich szpitalika, który następnie hojnie uposażyła. W budynku tym, nazwanym z czasem szpitalikiem św. Jadwigi Królowej bo za osobę świętą była uznawana zaraz po śmierci, znajdowali pomoc potrzebujący. Fundacja ta mimo różnych zawirowań historycznych przetrwała do 1950 r.. Wtedy to władza komunistyczna upaństwowiła ją wywożąc znajdujące się w budynku osoby do innych domów opieki i rabując całe uposażenie szpitala. W budynku do lat osiemdziesiątych mieścił się internat dla uczniów Liceum Ogólnokształcącego. Obiekt ten przez wiele lat nie remontowany i ostatecznie opuszczony popadł w całkowitą ruinę. W jakim znajdował się stanie niech świadczy poniższy opis: Stan ostatniego średniowiecznego szpitala małopolskiego jest zatrważający. Pozbawiony od wielu lat użytkownika, zapomniany przez lokalne władze i zaniedbany przez służby konserwatorskie, narażony na akty wandalizmu i niszczący wpływ czynników atmosferycznych ulega szybkiemu procesowi dewastacji i rujnacji. Oryginalne części muru oraz kamieniarki są silnie zwietrzone i zawilgocone, pękają stalowe liny spinające ściany szpitala, systematycznie zapadają się sklepienia piwnic. Należy podkreślić, iż drastyczna ingerencja pracowni konserwatorskich silnie oszpeciła bryłę budynku, a liczne badania archeologiczne i architektoniczne zachwiały jego statykę. Mimo zmian i złego stanu zachowania szpital biecki, z racji swych walorów architektonicznych i unikatowości w ramach budownictwa szpitalnego, zasługuję z pewnością na zachowanie i ochronę.

W dniu 29.11. 2000 r powstała Fundacja na rzecz szpitala Ubogich im. św. Jadwigi Królowej w Bieczu, do której swój wkład wniosła Caritas diecezji rzeszowskiej stanowiącą plac wraz z budynkiem gotyckim. W dniu 29 III 2001r., Fundacja została wpisana do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji i publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Powołana do życia Fundacja miała realizować statutowe cele polegające na kontynuacji historycznej fundacji Królowej Jadwigi poprzez konserwację i adaptację gotyckiego szpitala dla osób wymagających opieki.

Pod koniec 2001 r. rozpoczął się proces wykonywania planów dotyczących restauracji obiektu. W styczniu 2002 r. zostały wykonane odkrywki fundamentów dla celów projektowych. W niedzielę 26 V 2002 r. odczytany został list pasterski biskupa Ordynariusza na piątą rocznicę kanonizacji św. Jadwigi, w którym była mowa również o szpitaliku. Pozwolenie na budowę Fundacja uzyskała w 2003 r. W niedzielę 15 VI 2003 r. Prezes Fundacji i Prepozyt kolegiaty ks. Władysław Kret wprowadził odmawianie po każdej Mszy św. wspólnotowych modlitw „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo” wraz z wezwaniem pomocy świętych Pańskich, by upraszać Boże błogosławieństwo w rewitalizacji budynku szpitalnego. W dniu 8.IX 2003 r. kilkadziesiąt osób uczestniczyło w poświęceniu przez ks. proboszcza placu na którym miały być prowadzone prace budowlane i konserwatorskie, a następnie wszyscy uczestniczyli we Mszy św. w kolegiacie. Jeszcze tego samego roku katolicka telewizja w Rzeszowie wyemitowała program o szpitaliku w Bieczu. Staraniem duszpasterzy kolegiaty bieckiej ukazał się folder: „Fundacja na rzecz Ubogich w Bieczu im. św. Jadwigi Królowej”. W 2008 r. po Mszy św. pod przewodnictwem ks. biskupa Kazimierza Górnego w auli Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie odbyło się spotkanie profesorów, gości i studentów wspominające sylwetkę zmarłego Profesora oraz materiał ukazujący średniowieczny szpital św. Jadwigi w Bieczu.

Duchowieństwo, służba kościelna i Siostry zakonne

Po dokonaniu rozbudowy kościoła i wybudowaniu kaplicy cmentarnej w Trzebownisku ks. Władysław Kret podjął w 2001 r. nowe wyzwanie pracy kapłańskiej tym razem w parafii Bożego Ciała w Bieczu. Dodatkowym zadaniem wyznaczonym przez Pasterza diecezji była rewitalizacja dawnego szpitala Św. Ducha fundacji św. Jadwigi Królowej. Do współpracy w duszpasterstwie zostali skierowani ks. mgr Zbigniew Pałka i ks. mgr Krzysztof Szopa. Funkcję kościelnego w parafii pełnił Ignacy Róg, organistą był Alfred Ryndak a gospodynią Julia Głogowska. W 2002 r. funkcję kościelnego objął Kazimierz Baran a organistą został Jonasz Bochenek. W następnym roku funkcję gospodyni przejęła Krystyna Dzieciuchowicz. W 2005 r. na prośbę ks. proboszcza do pracy w parafii został skierowany trzeci wikariusz ks. mgr Ryszard Hawryluk. W tym też samym roku do pracy duszpasterskiej włączył się rezydent, rodak biecki ks. Zbigniew Ryznar.

W 2008 r. do pracy w parafii przybyli nowi wikariusze ks. mgr lic. Krzysztof Rusznica i ks. mgr Piotr Kura. W 2009 r. za ks. mgra Ryszarda Hawryluka do pracy duszpasterskiej został przeznaczony ks. mgr Marcin Borowicz, a po roku czasu jego miejsce zajął ks. mgr Grzegorz Czeluśniak. W omawianym okresie czasu wspólnota farna w Bieczu przeżywała także doniosłe chwile związane ze święceniami kapłańskimi alumnów wywodzących się z tej parafii; ks. Marcina Wilczkiewicza w 2002 r., ks. Grzegorza Dąbrowskiego w 2007 r., ks. Dariusza Chrostowskiego w 2009 r. oraz ks. Macieja Nowickiego w 2010 r.. W Zgromadzeniu Księży Saletynów przygotowuje się do kapłaństwa alumn Łukasz Karaś.

Na terenie parafii w swoim domu zakonnym mieszkają i pracują Służebnice Najświętszego Serca Jezusowego. Do 2004 r. funkcję przełożonej domu pełniła s. Alina Krawczyk, potem do 2007 r. s. Agnieszka Kania a następnie s. Anna Łacina (Marianna). Oprócz swoich zajęć Siostry zakonne angażowały się w świadczenie pomocy na rzecz parafii Bożego Ciała. W kolegiacie s. Stanisława Kundera (Szczęsława) troszczyła się o układanie i pielęgnację kwiatów a pozostałe Siostry we współpracy z młodzieżą o wykonywanie dekoracji świątecznych oraz okolicznościowych. Do 2004 r. s. Alina Krawczyk katechizowała w Szkole Podstawowej w Bieczu a w kancelarii parafialnej pracowała do października 2002 r. s. Zofia Janus (Fabiola). Po kilku latach przerwy od 2007 pracę tę wykonuje s. Elżbieta Mozdyniewicz (Liliana). Do 2005 r. s. Karolina Karpała (Lidia) prowadziła Caritas parafialny organizując wiele akcji wspierających dzieci, ubogich i dotkniętych klęskami żywiołowymi. Kapłani z parafii Bożego Ciała, ojcowie Reformaci oraz ks. Zbigniew Ryznar odprawiali w kaplicy domu zakonnego Eucharystię. Od 2007 r. w każdy piątek czynią to kapłani z parafii farnej łącząc ją z wystawieniem Najświętszego Sakramentu. Bardzo uroczyście przeżywały Siostry kanonizację. swojego założyciela ks. biskupa Józefa Sebastiana Pelczara odbytą w dniu 18 V 2003 r. w Rzymie. W świątyni farnej w Bieczu przygotowały z tej okazji dekoracje oraz uczestniczyły we Mszy świętej dziękczynnej. W dniu 28 VI 2008 r. w Krakowie uczestniczyły też we Mszy św. jubileuszowej z okazji 50 – lecia ślubów zakonnych Sióstr wśród których była s. Szczęsława. Podobna uroczystość z udziałem Jubilatki odbyła się także dla parafian w kolegiacie bieckiej. W 2009 r. Siostry podjęły trud rozbudowy domu zakonnego w Bieczu, w którym swoją cegiełkę ma również parafia składając jednorazową ofiarę na urządzenie kaplicy domowej.

Życie liturgiczne i sakramentalne

Sakramenty święte są środkami uświęcania i zbawiania ludzi poprzez pomnażanie w nich łaski uświęcającej. Z tych względów zajmują one najważniejsze miejsce w życiu wspólnot parafialnych oraz kapłanów jako ich szafarzy. Na pierwszym miejscu w życiu parafii Bożego Ciała znajdowało się sprawowanie Eucharystii niedzielnej, świątecznej oraz w dni powszednie. Porządek nabożeństw wyznaczany był natomiast przez kolejno po sobie następujące okresy roku liturgicznego. W czasie Adwentu śpiewane były przed Mszą św. roratnią Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a w czasie Eucharystii pieśni adwentowe. Uroczyście przeżywana była Pasterka, święta Bożego Narodzenia oraz zakończenie Starego roku. W Wielkim Poście w każdy piątek oraz w niedzielę odprawiana była Droga Krzyżowa. W niedzielę śpiewane były Gorzkie Żale po których wygłaszane było kazanie pasyjne.

Daty:
2002 Ks. W. Kret
2003 Ks. dk Piotr Gnat
2004 Ks. dk Paweł Gnat
2005 Ks. dk Marek Story
2006 Ks. Z. Pałka
2007 Ks. K. Szopa
2008 Ks. R. Hawryluk
2009 Ks. Z. Ryznar
2010 Ks. K. Rusznica
2011 Ks. P. Kura

Uroczyście przeżywane było Triduum Paschalne oraz obchód świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Poza tymi okresami liturgicznymi z całą okazałością obchodzone były również inne święta i uroczystości, takie jak: Boże Ciało, św. Piotra i Pawła, Wniebowzięcie NMP i Wszystkich Świętych. Szczególnie uroczyście przeżywane były odpusty parafialne; Bożego Ciała z Mszą św. sprawowaną od 2002 r. na rynku miasta dla dwóch parafii bieckich i z procesją ulicami Biecza. Patronów parafii świętych Piotra i Pawła, Matki Boskiej Różańcowej oraz nabożeństwa 40 – to godzinnego przed Wielkim Postem, które przez dwa lata połączone było również ze Słowem Bożym. Na te uroczystości zapraszani byli kapłani przewodniczący Mszy św. koncelebrowanej, głoszący Słowo Boże i prowadzący procesję eucharystyczną z błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Obrazuje to poniższa tabela.

Ponadto w ciągu roku odbywały się Tridua ku czci św. Stanisława Kostki i św. Józefa wraz z modlitwami w intencji dzieci, młodzieży oraz rodzin, a szczególnie ojców, mężów i młodzieńców. Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, do Miłosierdzia Bożego, do św. Jadwigi Królowej oraz nabożeństwa majowe, czerwcowe, październikowe i modlitwy za zmarłych w listopadzie. Wyjątkowy charakter miały również Dni Krzyżowe połączone z procesją do kapliczki na ul. ks. Jana Bochniewicza, na Podwale do krzyża oraz na Rynek miasta do kapliczki św. Floriana. Po drodze śpiewana była litania do Wszystkich Świętych oraz Loretańska. Podniośle przeżywany był Dzień Papieski z ok. 25 –lecia pontyfikatu Jana Pawła II, a po jego śmierci Msze święte rocznicowe połączone dodatkowo z występami artystycznymi. W 2006 r. był to koncert poetycko – muzyczny „W hołdzie Janowi Pawłowi II” , którego wykonawcami byli; Jerzy Łazowski aktor, Maria Skuriat Silwa organy oraz Dorota Całek śpiew. Po nim nastąpiła modlitwa przed tablicą umieszczoną na ratuszu miejskim oraz Apel jasnogórski w kolegiacie. Przez cały miesiąc znajdowała się w farze wystawa fotografa Adama Bujaka „ Pielgrzymki polskie Jana Pawła II ”. W 2007 r. montaż słowno – muzyczny wykonała młodzieży Liceum Ogólnokształcącego w Bieczu. Po każdej Mszy św. od 2005 r. prosimy też o pomoc Jana Pawła II w rewitalizacji szpitalika św. Jadwigi Królowej.

W parafii dokonywało się również szafarstwo sakramentów świętych, takich jak; chrzest, bierzmowanie, eucharystia, spowiedź namaszczenie chorych i małżeństwo. Każdego dnia już od godz. 6.00 oraz przed i w czasie każdej Mszy św. istniała możliwość skorzystania z sakramentu Pojednania, a w czasie Adwentu i Wielkiego Postu podczas spowiedzi parafialnej. W każdy pierwszy piątek miesiąca kapłani odwiedzali osoby starsze i chore służąc im posługą spowiedzi świętej oraz udzielaniem Komunii świętej. Dodatkowo przed świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy odwiedzane były inne osoby, które chciały skorzystać z tej posługi. Każdego roku, podczas rekolekcji świętych, osobom starszym i chorym głoszona była specjalna nauka oraz udzielany był sakrament namaszczenia chorych wraz z błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

Parafia jako cząstka diecezji uczestniczyła w jej najważniejszych uroczystościach, takich jak; peregrynacja Kopii Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, I Synod diecezji rzeszowskiej, adoracja wieczysta Najświętszego Sakramentu, jubileusz młodzieży KSM – u, uroczystość dziękczynna za beatyfikację ks. Władysława Findysza, jubileusz 15 – lecia diecezji, peregrynacja relikwii bł. Karoliny Kózkówny, adoracja z okazji Roku Kapłańskiego, złoty jubileusz kapłaństwa i srebrny sakry biskupiej Kazimierza Górnego, pasterza diecezji rzeszowskiej.

Do obecności Matki Boskiej w obrazie jasnogórskim parafia przygotowywała się przez cały miesiąc październik poprzez nabożeństwa i modlitwy. Natomiast bezpośrednie przez ćwiczenia rekolekcyjne, które przeprowadził ks. dr. Andrzej Garbarz z Rzeszowa. Dnia 30 X 2001 r. nasza parafia przyjęła Obraz z parafii św. Anny w Bieczu. W kolegiacie uroczystej Mszy św. przewodniczył i wygłosił homilię ks. biskup Jan Styrna – dawny proboszcz tej parafii. Przez cały czas pobytu Maryi w parafii rzesze wiernych modliły się przed jej Wizerunkiem. W dniu 24 IX 2002 r. w katedrze rzeszowskiej z udziałem ks. Prymasa Józefa Glempa, biskupów i kapłanów oraz rzesz wiernych odbyło się pożegnanie Kopii Jasnogórskiego Obrazu. Od 2001 do 2004 r. trwał I Synod diecezji rzeszowskiej, który odbywał się w pięciu komisjach synodalnych, z których każda miała kilka zespołów tematycznych powołanych do opracowania poszczególnych zagadnień. Głównym celem Synodu było wprowadzenie w życie diecezji uchwał II Polskiego Synodu Plenarnego, ujednolicenie prawa diecezjalnego, podjęcie programu nowej ewangelizacji i określenie kierunków duszpasterstwa. Parafialne zespoły synodalne angażowały się w te prace odbywając wiele spotkań modlitewnych i dyskusyjnych. Przedstawiciele tych grup oraz kapłani uczestniczyli też w dekanalnych spotkaniach synodalnych. Mocą decyzji Jana Pawła II od października 2004 do października 2005 r. w Kościele trwał Rok Eucharystii, który miał służyć głębszemu przeżywaniu obecności Chrystusa w Eucharystii. W dniu 19 I 2005 r. w naszej świątyni została uroczyście zapoczątkowana adoracja Najświętszego Sakramentu w diecezji rzeszowskiej. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. biskup Edward Białogłowski. W swoim słowie zachęcał do ożywiania kultu eucharystycznego, a jako przykłady do naśladowania w tej dziedzinie wskazał osobę św. Józefa Sebastiana Pelczara, św. Jadwigę Królową oraz bł. ks. Władysława Findysza. Po zakończeniu Mszy św. rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu która trwała cały dzień i zakończyła się apelem jasnogórskim. Tego samego roku gościliśmy młodzież KSM – u z całej diecezji rzeszowskiej, która w naszej świątyni świętowała swój jubileusz. W 2006 r. w Nowym Żmigrodzie odbyła się uroczystość dziękczynna za beatyfikację ks. Władysława Findysza. Eucharystii przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz a homilię wygłosił aryb. Józef Michalik. Obecni byli ponadto, arcyb. Stanisław Nowak, ks. biskup Kazimierz Górny, ks. biskup Edward Białogłowski, księża Infułaci, Kanonicy Kapituł oraz kapłani i zakonnicy. W uroczystościach tych uczestniczyły również delegacje wiernych ze wszystkich parafii. W 2007 r. w katedrze rzeszowskiej świętowany był jubileusz 15 lecia naszej diecezji. Uroczystościom przewodniczył ks. biskup ordynariusz Kazimierz Górny a homilię wygłosił ks. inf. Józef Sondej, który ukazał wszystkie osiągnięcia dokonane w tym okresie czasu. W 2008 r. przyjmowaliśmy relikwie bł. Karoliny Kózkówny które odwiedzały całą diecezję rzeszowską. Do naszej parafii przybyły z Kobylanki. Mszy św. przewodniczył i wygłosił homilię ks. proboszcz. Po niej odbyło się ucałowanie relikwii błogosławionej a następnie program słowno muzyczny przygotowany przez Siostry Sercanki. Na drugi dzień po Mszach św. połączonych z ucałowaniem relikwii zostały one przekazane do parafii św. Anny w Bieczu. W 2009 r. w naszej parafii rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu z okazji Roku Kapłańskiego. W 2010 r. w katedrze rzeszowskiej przeżywany był złoty jubileusz kapłaństwa oraz srebrny sakry biskupiej ks. biskupa Kazimierza Górnego.

Oprócz codziennej pracy duszpasterskiej kapłani uczestniczyli w różnego rodzaju uroczystościach dotyczących życia świeckiego parafian. W 2004 r. odbyła się uroczystość 40 – to lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Korczynie połączona z Mszą św. i poświęceniem kapliczki z figurą św. Floriana. W tym samym roku takie samo wydarzenie nastąpiło w Strzeszynie z okazji 50 – lecia Straży Pożarnej połączone również z poświęceniem figury Patrona strażaków umieszczonej na ścianie budynku remizy. Dnia 25 IX 2004 w kolegiacie została odprawiona Msza św. z okazji 55 – lecia Koła Łowieckiego „Grabina” w Bieczu połączona z poświęceniem sztandaru oraz płaskorzeźby granitowej z wizerunkiem św. Huberta umieszczonej w kaplicy Kromera. W 2006 r. odbyło się poświęcenie oddanej do użytku dobudowanej części Szkoły Podstawowej w Korczynie oraz wybudowanej sali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej i Gimnazjum w Strzeszynie. W tym samym roku podczas Mszy św. w intencji Koła Łowieckiego „Grabina” w Bieczu został poświęcony ornat z wizerunkiem św. Huberta. W 2007 r. ludność miasta Biecza przeżywała wielkie wydarzenie historyczne 750 – lecie lokacji miasta Biecz. Msza św. została odprawiona na Rynku miasta, której przewodniczył i wygłosił homilię ks. proboszcz. W 2008 r. odbyło się poświęcenie izby regionalnej w Szkole Podstawowej w Korczynie. W tym samym roku odbyło się poświęcenie przez ks. proboszcza i oddanie do użytku długo oczekiwanej obwodnicy miasta Biecza. W 2010 na Górze Zamkowej natomiast odbyło się poświęcenie tablicy upamiętniającej 600 – lecie bitwy pod Grunwaldem.

Duszpasterstwo parafialne oraz Kapituła

Duszpasterstwo parafialne dotyczy zawsze umiejętności dostosowania się do metod działania Kościoła w istniejącej rzeczywistości, którego celem jest unikanie zagrożeń ze strony ideologii przeciwnych chrześcijaństwu oraz wprowadzanie w życie aktualnej wykładni nauczania Kościoła. W parafii farnej w Bieczu kryteria te spełniały Bractwa i Stowarzyszenia, Służba Ołtarza, KSM, Oaza, Caritas szkolny, Przyjaciele fary bieckiej, Róże różańcowe, Grupa misyjna, Chór, Sodalicja św. Jadwigi Królowej, Caritas, Radio Maryja i Poradnia rodzinno – małżeńska.

Formacja ministrantów i lektorów dokonywała się według starych sprawdzonych wzorców polegających na odbywaniu regularnych spotkań dla ministrantów i lektorów oraz służeniu do Mszy św.. Jako nagrodę za uczęszczanie do kościoła organizowane był dla nich wyjazdy pielgrzymkowe, wypoczynkowe lub sportowe oraz św. Mikołaj. Bardziej zaangażowani chłopcy z grona lektorów uczestniczyli w kursach animatorskich. Sumienność w służeniu do Mszy św. była też nagradzana towarzyszeniem księżom podczas wizyty duszpasterskiej. Każdego roku następowało też przyjęcia do grona ministrantów nowych kandydatów. Dzięki pracy kapłanów grono chłopców usługujących do Mszy św. było zawsze bardzo liczne sięgające nawet 60 osób. W parafii działało również Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży zrzeszające jednak zaledwie kilka osób. Od 2008 r. zaistniała w parafii Oaza licząca kilkadziesiąt dzieci i młodzieży. Oprócz cotygodniowych spotkań formacyjnych każdego roku kilkoro z nich wyjeżdżało na wakacyjne rekolekcje oazowe. W Liceum Ogólnokształcącym w Bieczu działał Caritas szkolny, który spotykał się w celach formacyjnych i omówieniu bieżących spraw. Organizował też zbiórki żywności w okresie świąt. W Szkole podstawowej w Strzeszynie funkcjonowała grupa dzieci, która z nauczycielką Alicją Dykas odwiedzała osoby starsze i potrzebujące w tej wiosce. Inną działalność prowadziła grupka młodzieży wywodząca się z KSM-u oraz Caritasu nazywana popularnie Przyjaciółmi bieckiej fary. Ponieważ ze względu na kradzieże świątynia była dostępna tylko pół godziny przed Mszami świętymi od 2002 r. z inicjatywy duszpasterzy zawiązała się ta grupa, która w czasie wakacji codziennie w wyznaczonych godzinach oprowadzała zwiedzających po kolegiacie. W pozostałych miesiącach roku możliwość taka istniała również dla grup zorganizowanych, po wcześniejszym zgłoszeniu telefonicznym. Dzięki temu wielowiekowe bogactwo zawarte w ołtarzach, rzeźbach, pomnikach, epitafiach oraz innych sprzętach kościelnych było dostępne dla osób pragnących je zobaczyć i ubogacić swoją wiarę w Boga.

Duszpasterstwo osób dorosłych i starszych koncentrowało się wokół Róż różańcowych. Modlitwa ta jest bowiem po Eucharystii bardzo ważna gdyż stanowi kontemplacyjno ustną formę zjednoczenia z Bogiem. W parafii farnej w Bieczu funkcjonowało 15 róż różańcowych kobiet, mężczyzn, nauczycieli oraz dzieci, z których jedna w 2010 r. obchodziła 100 lecie powstania. W każdą pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy św. odbywała się zmiana tajemnic różańcowych. Po odmówieniu dziesiątka różańca proboszcz podawał intencje modlitewne dotyczące bieżącego życia Kościoła Powszechnego i lokalnego. Członkowie róż odmawiali również tę modlitwę w każdą niedzielę przed Mszą św. oraz podczas publicznej adoracji Najświętszego Sakramentu. Bardzo licznie gromadzili się też w listopadzie, aby wspólnie z kapłanami modlić się za osoby zmarłe. Inną organizacją była Grupa Misyjna, której członkowie uczestniczyli regularnie w spotkaniach formacyjnych a w każdą pierwszą środę miesiąca prowadzili rozważanie dotyczące spraw misyjnych podczas Nowenny do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Każdego roku organizowali loterię fantową z której dochód przeznaczony był na potrzeby misyjne. Zapraszali misjonarzy, aby popularyzować ideę misyjną wśród wiernych, jak np. ks. Dariusza Miąsika w 2003 r., pracującego w Gwatemali, czy kilkakrotnie ks. Józefa Kordka misjonarza Afryki. W 2004 r. gościł krajowy duszpasterz Dzieł Misyjnych ks. dr Jan Piotrowski, który wygłosił Słowo Boże i spotkał się z Grupą Misyjną. Ponadto osoby z tej grupy wystąpiły z inicjatywą odnowienia feretronów a później angażowały się aktywnie w zbiórkę pieniędzy na ten cel. Dzięki temu odnowione zostało cztery feretrony oraz wspólnie z Sodalicją św. Jadwigi zabytkowy krzyż. Kolejną dobrze zorganizowaną grupą był czterogłosowy chór mieszany działający przy kolegiacie w Bieczu od 2003 r.. Dyrygentem była Beata Bochnia, prowadząca równocześnie działający przy parafii zespół pieśni i tańca – „Pogórze bieckie”. Zasadniczy repertuar chóru stanowiły pieśni kościelne wybitnych kompozytorów; Lottiego, Mozarta, Gounoda, Haydna, Moniuszki i innych. Chór wykonywał w świątyni dużo kolęd i pastorałek, pieśni wielkopostnych oraz pasję, wielkanocnych, eucharystycznych i maryjnych. Poza świątynią natomiast przy różnych okazjach pieśni religijno – patriotyczne oraz ludowe, w tym szczególnie pogórzańskie. W ciągu ośmiu lat swojej działalności chór liczył ogółem 65 śpiewaków, odbył ponad 500 prób, prezentował się ok. 300 razy w kraju i za granicą. W czasie tej działalności zdobył kilka nagród; w 2007 r. III miejsce w VI Miechowskim Przeglądzie Pieśni Chóralnych i pastorałek a 2009 r. „Srebrną strunę” w XI Konkursie Chórów w Niepołomicach oraz wiele innych. Sukcesem chóru było też wydanie w 2010 r. płyty „Korona św. Jadwigi Królowej”. W naszej świątyni wystąpowały na zaproszenie również inne zespoły śpiewacze; w 2001 r. chór „Echo” z Trzebowniska; w 2007 r. chór „Gorce” z Nowego Targu oraz chór „Belfer Singers” z Gorlic,; w 2008 r. chór z parafii Brzeziny, a w 2011 r. sopranistka Marzena Bielamowicz.

Pragnąc założyć w Bieczu Sodalicję św. Jadwigi Królowej ks. proboszcz udał się do ks. biskupa Wacława Świerzawskiego ordynariusza diecezji sandomierskiej, gorliwego czciciela św. Jadwigi oraz założyciela zakonu Sióstr św. Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego. W wyniku tego spotkania do parafii Bożego Ciała w Bieczu przybyła w dniu 19 V 2002 r. s. dr Adelajda Sielepin, która wygłosiła na każdej Mszy św. konferencje na temat Królowej Jadwigi. W następnym miesiącu w dniu 8 VI 2002 r. odprawił Mszę św., wygłosił kazanie i odmówił po raz pierwszy nowennę do św. Jadwigi Królowej ks. biskup Edward Białogłowski. W wygłoszonym Słowie Bożym ukazał zalety i cnoty św. Jadwigi a następnie zachęcił zebranych do wzorowania się na jej pobożności. Od tego czasu Msze św. odprawiane były każdego ósmego dnia miesiąca a tematem rozważań stał się Katechizm Kościoła Katolickiego i encykliki papieża Jana Pawła II. Szerzący się kult św. Jadwigi zaowocował powstaniem sodalicji tej świętej, jako oddziału krakowskiego. W dniu 8.02. 2004 r. ks. biskup Edward Białogłowski odprawił Mszę św. po której przyjął w obecności ks. Proboszcza, ks. Stanisława Słowika i s. Adelajdy Sielepin 53 osoby do tej organizacji. Wszyscy członkowie Sodalicji otrzymali modlitewniki oraz emblemat z wizerunkiem Świętej. Kolejnym aktem popularyzacji osoby św. Jadwigi była sesja naukowa odbyta w dniu 7. 06. 2004 r. podczas której swoje referaty wygłosili; ks. prof Józef Mandziuk, s. dr. Adelajda Sielepin, mgr inż. arch. Andrzej Gaczoł, mgr Gabriela Ślawska i ks. dr Władysław Kret. W następnym roku w świątyni odbyło się spotkanie młodzieży Zespołu Szkół Zawodowych im. św. Jadwigi Królowej w Bieczu którym sylwetkę tej świętej przybliżali mgr. Gabriela Ślawska i ks. Proboszcz. Ponadto tym parafia i Sodalicja przygotowywały się do przyjęcia relikwii św. Jadwigi Królowej i umieszczenie ich w świątyni. Dnia 3.V.2006 r. delegacja udała się do Krakowa, gdzie w katedrze wawelskiej otrzymała je z rąk ks. inf. Janusza Bielańskiego. Uroczystość wprowadzenia ich do świątyni poprzedzona została misjami parafialnymi. Główna uroczystość odbyła się 8 VI 2006 r. na Rynek miasta. Mszy św. przewodniczył i wygłosił homilię ks. biskup Kazimierz Górny. Burmistrz Biecza Kazimierz Grzesiak odczytał dekret ustanawiający św. Jadwigę Królową Patronką miasta Biecza i Gminy. Następnie odbyło się ucałowanie relikwii, poświęcenie sztandaru Sodalicji św. Jadwigi Królowej oraz drewnianej figury Świętej. Po Eucharystii wszyscy z relikwiami wrócili do kolegiaty. Tam odbyło się jeszcze poświęcenie odrestaurowanego Oratorium św. Jadwigi Królowej otwarcie szlaku św. Jadwigi Królowej biegnącego ulicami miasta do szpitalika a następnie malowniczą trasą do źródełek św. Jadwigi znajdujących się w Strzeszynie. Na zakończenie zaproszeni goście otrzymali medale upamiętniające to wydarzenie. W 2007 r. z inicjatywy ks. dra Zbigniewa Pałki w ramach szerzenia kultu św. Jadwigi Królowej powstał klub motocyklowy do którego należało czterech kapłanów, dwóch dyrektorów szkół, dwoje nauczycieli i jeden przedsiębiorca. Grupa ta przez kilka lat odbyła kilka podróży po drogach kraju i za granicą mając na kurtkach i motocyklach napis w języku angielsko – łacińskim, który w przekładzie polskim brzmi „wojownik św. Jadwigi Królowej, Biecz, Polska”. Z innych wydarzeń służących propagowaniu kultu św. Jadwigi w Bieczu i okolicy należy wymienić organizowany przez kilka lat w Zespole Szkół Zawodowych w Bieczu wojewódzki konkurs literacko – recytatorsko – plastyczny „Królowa Jadwiga – vetera et nova”, adresowany do uczniów szkół gimnazjalnych i średnich. Celem konkursu było propagowanie wiedzy o życiu i działalności Jadwigi Królowej w czasach, w których żyła. Patronat nad nim pełnił ks. dr Władysław Kret. W 2008 r. w dniu 8 VI została odprawiona Msza św. z udziałem młodzieży Zespołu Szkół Zawodowych w Bieczu połączona z ucałowaniem relikwii oraz odegraniem przez młodzież scenki z życia św. Jadwigi Królowej. r.. W dniu 16 VI 2008 r. ks. proboszcz przewodniczył Mszy św. oraz wygłosił homilię w Alfredówce, parafia Wola Tarnowska z okazji ogólnopolskiego Zjazdu Szkół im. św. Jadwigi Królowej. Od 2009 r. innym aktem szerzenia kultu św. Jadwigi Królowej było obdarowywanie przez ks. proboszcza kopią obrazu kanonizacyjnego św. Jadwigi Królowej, zasłużonych dla szerzenia kultu tej Świętej. Zasługą Sodalicji 2009 r. było pozyskiwanie od parafian funduszy na blachę miedzianą potrzebną do pokrycia prezbiterium kościoła. W tym samym roku Sodalicja uczestniczyła we Mszy św. w kościele św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie a następnie w sesji naukowej jej poświęconej na Uniwersytecie Rzeszowskim. Każdego roku Sodalicja w okresie Wielkiego Postu uczestniczyła w drodze krzyżowej odprawianą poza parafią oraz odwiedzała miejsca związane bezpośrednio lub pośrednio z osobą św. Jadwigi Królową. W 2005 r. udała się do Krakowa na Wawel, gdzie modliła się przy relikwiach św. Jadwigi a następnie w kościele pod jej wezwaniem oraz w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. W 2006 r. udała się pielgrzymką do Sandomierza i Pilchowa. W 2007 r. odwiedziła sanktuarium bł. ks. Władysława Findysza w Nowym Żmigrodzie i uczestniczyła w drodze krzyżowej na górze Grzywackiej. W 2008 r. członkowie Sodalicji odprawili drogę krzyżową na pustelni św. Jana w Dukli a z pielgrzymką udali się do Nowego Korczyna, Wiślicy i Zabawy. W 2009 r. drogę krzyżową Sodalicja przeżywała w sanktuarium maryjnym w Tarnowcu, i pielgrzymowała do Nowego Wiśnicza. W 2010 r. sodalicja modliła się rozważając stacje drogi krzyżowej w sanktuarium Matki Boskiej w Skalniku oraz nawiedziła sanktuaria maryjne w Jodłowej, Przeczycy i Czermnej.

Dla mieszkańców Biecza i okolic kontynuowane były bieckie Spotkania z Pieśnią Religijną, zapoczątkowane w 1994 r. przez parafię Bożego Ciała. Odbywały się one w miesiącu czerwcu na Rynku miasta. Opiekę nad nim od 2002 r. sprawował wikariusz ks. Zbigniew Pałka oraz Miejsko – Gminny Ośrodek Kultury w Bieczu. Oprócz zespołów, które zgłaszały się do udziału w nim zapraszani byli zapraszani znani piosenkarze, tacy jak; Magda Anioł, Mieczysław Szcześniak, Marcin Żółta, Marcin Pośpieszalski z zespołem Nev Life´m czy zespół Chili My. W 2005 r. z powodu żałoby po śmierci Jana Pawła II zamiast Spotkanie z Pieśnią Religijną odbył się w świątyni występ zespołu muzycznego z solistą Bartkiem Jaskotem. W 2006 r. e kolegiacie odbył się koncert organowy w wykonaniu Marka Gąsiora. Od 2007 r. zamiast spotkań z Pieśnią religijną odbywały się w kolegiacie koncerty z ramach „ Gorlickiej Jesieni Muzycznej” organizowane przez starostwo w Gorlicach.

Dla narzeczonych w Wielkim Poście odbywał się w parafii kurs przedmałżeński prowadzony przez miejscowych duszpasterzy i zapraszane osoby. W ramach przygotowań do sakramentu małżeństwa w parafii funkcjonuje ponadto dekanalna Poradnia przedmałżeńska czynna w każdy pierwszy czwartek miesiąca i prowadzona przez Alicję Dykas. Spotkanie rozpoczyna się od udziału narzeczonych w Eucharystii podczas której głoszone jest Słowo Boże. Dalsza część spotkania odbywa się na plebani. W parafii działa też Koło Radia Maryja angażując się życie modlitewnie parafii oraz propagując działalność patriotyczną oraz dzieła powstające przy radiu i telewizji Trwam. Z kolei parafialny zespół Caritas organizował każdego roku pomoc dla dzieci z biedniejszych rodzin. Członkowie Caritasu pomagali też w zbiórkach na rzecz osób poszkodowanych losowo. Członkowie szkolnego jak i parafialnego oddziału Caritas odbywali regularne spotkania formacyjne z duszpasterzami oraz uczestniczyli w corocznych spotkaniach dekanalnych i diecezjalnych. Dla nich odprawiane były też Msze św. w różnych intencjach, jak np. 3. IV 2005 r. z ok. 10 – cia działalności Caritasu pod przewodnictwem s. Lidii. Dzieciom i młodzieży tematyka pomocy potrzebującym przybliżana była poprzez katechezy z okazji patronalnego święta Caritasu a wierni wielokrotnie składali ofiary pieniężne na wspieranie inicjatyw diecezjalnych. Przez parafię organizowane były też wyjazdy na spotkania z papieżem Janem Pawłem II w 2002 r. oraz z Benedyktem XVI w 2006 r. oraz do innych znanych miejsc pielgrzymkowych. Każdego roku w pieszej pielgrzymce z Rzeszowa na Jasną Górę uczestniczył jeden z księży wikariuszy. Do pobliskich sanktuariów pielgrzymowały też dzieci pierwszokomunijne.

W dniu 27 XII 2003r. ks. biskup. Kazimierz Górny powołał do istnienia Kapitułę Kolegiacką w Bieczu. Kapituła posiada własny statut, strój oraz dystynktorium z wizerunkiem św. Jadwigi Królowej i kolegiaty bieckiej. Kapituła powołana została na większą chwałę Boga w Trójcy Świętej Jedynego i dla szerzenia kultu św. Jadwigi Królowej poprzez chrześcijańską troskę o ubogich i potrzebujących oraz wspieranie kształcenia młodzieży w duchu wdzięczności za kanonizację św. Jadwigi Królowej szczególnie związanej z Bieczem gdzie założyła dla ubogich szpital Świętego Ducha i gdzie od wieków otaczana była wielką czcią i szacunkiem. W dniu 12 IV 2004r. podczas uroczystej mszy św. odbyła się instalacja Kanoników Gremialnych Kapituły Bieckiej. a w dniu 1 IX 2007 r. dziewięciu jej Honorowych Kanoników. Uroczystościom przewodniczył ks. biskup Kazimierz Górny. Każdego roku 8 VI Kapituła zbierała się na posie­dzenie zwyczajne którego porządek obejmował relację dotyczącą restauracji szpitala św. Jadwigi w Bieczu, sposobów pozyskiwania środków finansowych, form szerzenie kultu św. Jadwigi oraz udzielania pomoc biedniejszym dzieciom i młodzieży. Po sesji odprawiana była Msza św. z kazaniem. Członkowie Kapituły uczestniczyli też we wszystkich ważniejszych wydarzeniach ogólnopolskich, diecezjalnych, dekanalnych i parafialnych. W dniu 19 01 2005 r. podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej w kolegiacie bieckiej na rozpoczęcie Roku Eucharystycznego. W dniu 19 VI 2005 r. w Krajowym Kongresie Eucharystycznym w Warszawie połączonym z beatyfikacją Sług Bożych; ks. Władysława Findysza, ks. Bronisława Markiewicza i ks. Ignacego Kłopotowskiego. We wrześniu 2005 r. w Nowym Żmigrodzie podczas uroczystościach dziękczynnych za beatyfikację ks. Władysława Findysza. W 2007 r. w sesji naukowej a następnie we Mszy św. pod przewodnictwem ks. biskupa Kazimierza Górnego, z okazji 10 rocznicy kanonizacji św. Jadwigi Królowej.

Praca katechetyczna i kaznodziejska

W parafii Bożego Ciała katechizacja odbywała się w kilku szkołach. W Liceum Ogólnokształcącym im Stanisława Wyspiańskiego Bieczu i Szkołach Podstawowych w Bieczu, Strzeszynie i Korczynie oraz w Gimnazjum w Bieczu i Strzeszynie. W omawianym czasie w tych szkołach katechizowali: ks. Władysław Kret, ks. Zbigniew Pałka, ks. Krzysztof Szopa, ks. Ryszard Hawryluk, ks. Krzysztof Rusznica, ks. Piotr Kura, ks. Marcin Borowicz i ks. Grzegorz Czeluśniak. W katechizacji pomagały Siostry zakonne oraz katechetki i katecheci; s. Alina Krawczyk, Alicja Dykas, Alina Klesyk i Gustaw Janas.

Uczący religii oprócz realizacji programu nauczania przygotowywali dzieci do pierwszej spowiedzi i komunii świętej a młodzież do sakramentu bierzmowania. Uczestniczyli też w przygotowywaniu różnych okolicznościowych akademii, przedstawień oraz jasełek. Prowadzili w Bieczu i Strzeszynie zespoły śpiewacze oraz przez kilka lat przygotowywali w trzecią niedzielę miesiąca Mszę św. dla dzieci i młodzieży. Wszyscy aktywnie uczestniczyli w rekolekcjach świętych szkolnych i zamkniętych, pielgrzymkach oraz w prowadzeniu grup dzieci i młodzieży w szkołach oraz przy parafii.

Oprócz udzielania sakramentów świętych i prowadzenia nauki religii pracujący w parafii kapłani angażowali się w głoszenie Słowa Bożego. Zapraszani wygłaszali również kazania odpustowe w parafiach dekanatu bieckiego oraz poza nim. Oprócz kaznodziejstwa uczestniczyli każdego roku w kapłańskich rekolekcjach św., adwentowych i wielkopostnych dniach skupienia oraz dniach świętości kapłańskiej. Wierni parafii Bożego Ciała przeżywali natomiast rekolekcje parafialne i szkolne oraz misje św. Rekolekcje przeprowadzane były raz w roku w okresie Wielkiego Postu a wygłaszali je zapraszani kapłani, co obrazuje poniższa tabela.